14 Οκτωβρίου 2012

Iστορίες δρόμων

Όταν ήσασταν μικροί δεν θέλατε να μάθετε τα πάντα; Όμως τα πάντα; Να αποκτήσετε την απόλυτη γνώση, να μάθετε όλες τις αλήθειες; Αυτός ήταν ο δικός μου πόθος οταν ήμουν μικρός. Να τα μάθω όλα.

Πάντα ωστόσο κάτι μου διέφευγε. Πάντα βρισκόταν κάτι που δεν ήξερα. Σταδιακά η φαντασία μου έπλασε δυο τρόπους με τους οποίους θα κατάφερνα να φτάσω στην γνώση των πάντων.

Αρχικά φανταζόμουν τον εαυτό μου προικισμένο με μια παράξενη ιδιότητα. Αυτήν του βιβλιοφάγου. Τί εννοώ; Ονειρευόμουν τον εαυτό μου να τρώει βιβλία και ολοκληρώνοντας την κατάπωση και της τελευταίας σελίδας να κατακτά την γνώση που αυτά έκρυβαν. Πολύ εγωιστικό και βάρβαρο να τρως βιβλία. Τελικά κατέληξα πώς θα μπορούσα να μάθω όχι όλες, αλλά πάρα πολλές αλήθειες. Αν ήμουν δρόμος. Δρόμος ναι. Για να ακούω την ιστορία κάθε βήματος που περπατά στην άσφαλτό μου, κάθε ψίθυρο των ανθρώπων που προχωρούν ανέμελοι, κάθε ιστορία.

Πόσες ιστορίες κρύβουν αυτοί οι δρόμοι ; Τί απίστευτη γνώση; Όλα εκεί έχουν γραφεί, όλα εκεί έχουν συμβεί. Αγάπες, έρωτες, επαναστάσεις, δολοφονίες, ρομάντσα! Αίμα και σοκολάτα που λένε. Κάθε δρόμος έχει την φυσιογνωμία του. Την φυσιογνωμία που του δίνουν οι ιστορίες των ανθρώπων που ζουν σε αυτόν. Άλλοι είναι πιο κομψοί, γεμάτη λάμψη και αίγλη, φτιαγμένοι για να περπατηθούν από τα πλήθη. Άλλοι είναι πιο σκοτεινοί και απόμεροι. Σκοτεινοί για να κρύβουν καλά τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου